Παραδοσιακή Πολεοδομική - Αρχιτεκτονική του χωριού
Στο Ν.Αχαίας με το Π.Δ. της 18.11.1978 ΦΕΚ 594, τόμος Δ, κρίθηκαν παραδοσιακοί οικισμοί δύο χωριά, το Βεσίνι της επαρχίας Καλαβρύτων, και το Αλεποχώρι της Επαρχίας Πατρών.
Το διάταγμα στηρίχθηκε στην όλη αρχιτεκτονική δόμησή τους, η οποία δίδει μια εικόνα, που συμβαδίζει με τη φυσιογνωμία του φυσικού και δομημένου τοπίου.
1. Σπίτια
Τα σπίτια του χωριού μας είναι κατά κανόνα τετρακλινή, διώροφα ή ισόγεια,γραφικά, κτισμένα με ασβεστιοκονίαμα και πελεκητές πέτρες με πορτοπαράθυρα ξύλινα ορθογωνικά, που καταλήγουν πιο πολλά σε ημικυκλικές αψίδες, πέτρινες, με χαγιάτια (μπαλκόνια) και κατώγια. Οι στέγες τους είναι ξύλινες και τα παλιά χρόνια ήταν οι πιο πολλές αταβάνωτες, σκεπασμένες με ασβεστολιθικές ψιλές πλάκες.
Όλες οι κατασκευές είναι δουλεμένες από δεξιοτέχνες και φημισμένους μαστόρους, από τα Λαγκάδια και την Ήπειρο και είναι απόλυτα προσαρμοσμένες στην ζωή των γεωργών και των κτηνοτρόφων. Τόσο ο ισόγειος χώρος όσο και ο πάνω από αυτόν, είναι διαμορφωμένοι κατά τέτοιο τρόπο ώστε να καλύπτουν όλες τις ανάγκες του νοικοκυριού. Σε πολλά σπίτια, η επικοινωνία του πάνω χώρου και του ισογείου, γίνεται από το λεγόμενο καταρράχτη με μια πρόχειρη ξύλινη σκάλα.
Μερικά σπίτια είναι πλατυμέτωπα με δύο εισόδους, για να μπορούν να στεγάσουν περισσότερες οικογένειες.
Από τα υπάρχοντα σπίτια, ιδιαίτερη μορφή στην δόμηση έχουν : Του Παπαντώνη που ανήκει στους κληρονόμους του Τσουραπόγιαννη. Το σπίτι αυτό έχει κρυφό θολωτό κατώι, με μικρή πόρτα.
Του Παπαβασίλη κτισμένο το 1875 περίπου, με χαγιάτι, που στηρίζεται σε τετράγωνες πέτρινες κολώνες, του Τζιφόγιαννη, του Ρετσινά, του Παπαλεξόπουλου, του Πάικου Σακκέτου και πολλά άλλα. Το σπίτι του Πάικου ήταν κατασκευασμένο το 1908 περίπου, παραδοσιακό, ευρύχωρο,με μεγάλα πορτοπαράθυρα, με πατζούρια, με ξύλινα μεγάλα χαγιάτια, διακοσμημένα τόσο αυτά, όσο και τα γείσα της ξύλινης σκεπής, με ειδικά ξυλόγλυπτα.
Έχει σκάλα μεγάλη σε σχήμα ορθής γωνίας, κτισμένη με λευκές καλλιτεχνικά πελεκημένες πέτρες. Το παραπάνω σπίτι, δυστυχώς από κάποια απροσεξία, κάηκε το 1975. Διασώθηκαν μόνο οι τοίχοι και η σκάλα.
Το 1940 το Βεσίνι είχε την εκκλησία, το Σχολείο, 88 σπίτια (Βεσίνι 60,Ποταμιά 18, Πεπελιάνοι 5, Πιτεμός 2, Χώτσα 1) και 3 κτίρια μαγαζιών.
2. Δρόμοι
Οι περισσότεροι δρόμου του χωριού ήταν λιθόστρωτοι σε τύπο "καλντεριμιού".
Η κατασκευή και συντήρησή τους, γινόταν με νομοθετημένη υποχρεωτική προσωπική εργασία όλων των ανδρών, από 21-60 χρονών. Το είδος της εργασίας αυτής καταργήθηκε μεταπολεμικά (1940) και έκτοτε η επισκευή και συντήρηση γινεται με χρήματα είτε της Κοινότητας είτε του Συλλόγου των απανταχού Βεσιναίων.
Το διάταγμα στηρίχθηκε στην όλη αρχιτεκτονική δόμησή τους, η οποία δίδει μια εικόνα, που συμβαδίζει με τη φυσιογνωμία του φυσικού και δομημένου τοπίου.
1. Σπίτια
Τα σπίτια του χωριού μας είναι κατά κανόνα τετρακλινή, διώροφα ή ισόγεια,γραφικά, κτισμένα με ασβεστιοκονίαμα και πελεκητές πέτρες με πορτοπαράθυρα ξύλινα ορθογωνικά, που καταλήγουν πιο πολλά σε ημικυκλικές αψίδες, πέτρινες, με χαγιάτια (μπαλκόνια) και κατώγια. Οι στέγες τους είναι ξύλινες και τα παλιά χρόνια ήταν οι πιο πολλές αταβάνωτες, σκεπασμένες με ασβεστολιθικές ψιλές πλάκες.
Όλες οι κατασκευές είναι δουλεμένες από δεξιοτέχνες και φημισμένους μαστόρους, από τα Λαγκάδια και την Ήπειρο και είναι απόλυτα προσαρμοσμένες στην ζωή των γεωργών και των κτηνοτρόφων. Τόσο ο ισόγειος χώρος όσο και ο πάνω από αυτόν, είναι διαμορφωμένοι κατά τέτοιο τρόπο ώστε να καλύπτουν όλες τις ανάγκες του νοικοκυριού. Σε πολλά σπίτια, η επικοινωνία του πάνω χώρου και του ισογείου, γίνεται από το λεγόμενο καταρράχτη με μια πρόχειρη ξύλινη σκάλα.
Μερικά σπίτια είναι πλατυμέτωπα με δύο εισόδους, για να μπορούν να στεγάσουν περισσότερες οικογένειες.
Από τα υπάρχοντα σπίτια, ιδιαίτερη μορφή στην δόμηση έχουν : Του Παπαντώνη που ανήκει στους κληρονόμους του Τσουραπόγιαννη. Το σπίτι αυτό έχει κρυφό θολωτό κατώι, με μικρή πόρτα.
Του Παπαβασίλη κτισμένο το 1875 περίπου, με χαγιάτι, που στηρίζεται σε τετράγωνες πέτρινες κολώνες, του Τζιφόγιαννη, του Ρετσινά, του Παπαλεξόπουλου, του Πάικου Σακκέτου και πολλά άλλα. Το σπίτι του Πάικου ήταν κατασκευασμένο το 1908 περίπου, παραδοσιακό, ευρύχωρο,με μεγάλα πορτοπαράθυρα, με πατζούρια, με ξύλινα μεγάλα χαγιάτια, διακοσμημένα τόσο αυτά, όσο και τα γείσα της ξύλινης σκεπής, με ειδικά ξυλόγλυπτα.
Έχει σκάλα μεγάλη σε σχήμα ορθής γωνίας, κτισμένη με λευκές καλλιτεχνικά πελεκημένες πέτρες. Το παραπάνω σπίτι, δυστυχώς από κάποια απροσεξία, κάηκε το 1975. Διασώθηκαν μόνο οι τοίχοι και η σκάλα.
Το 1940 το Βεσίνι είχε την εκκλησία, το Σχολείο, 88 σπίτια (Βεσίνι 60,Ποταμιά 18, Πεπελιάνοι 5, Πιτεμός 2, Χώτσα 1) και 3 κτίρια μαγαζιών.
2. Δρόμοι
Οι περισσότεροι δρόμου του χωριού ήταν λιθόστρωτοι σε τύπο "καλντεριμιού".
Η κατασκευή και συντήρησή τους, γινόταν με νομοθετημένη υποχρεωτική προσωπική εργασία όλων των ανδρών, από 21-60 χρονών. Το είδος της εργασίας αυτής καταργήθηκε μεταπολεμικά (1940) και έκτοτε η επισκευή και συντήρηση γινεται με χρήματα είτε της Κοινότητας είτε του Συλλόγου των απανταχού Βεσιναίων.
Σχόλια