Η μετακίνηση
Δεν γνωρίζουμε ακριβώς για πόσο χρονικό διάστημα έμεινε το χωριό στην θέση "Βρυτσούλια". Η μεταφορά του στην σημερινή θέση τοποθετείται μετά το 1700, με πιθανότερη χρονολογία το 1750μΧ. Για την μεταφορά του χωριού, οι τότε κάτοικοι επικαλέστηκαν διάφορες δεισιδαιμονίες, ότι δήθεν "κάποιο στοιχιεό κακοποιούσε τους ανθρώπους και πέθαιναν".
Οι νεότερες γενιές υποστηρίζουν ότι τα Βρυτσούλια ήταν και είναι θέση ανθυγιεινή, γιατί δεν έχει ήλιο αρκετές ώρες και ακόμα είναι μια ρεματιά στην οποία σχηματίζονται ρεύματα αέρα και είναι εύκολα κανείς που κατοικεί εκεί να προσβληθεί από θανατηφόρες ασθένειες (πνευμονία,γρίππη κτλ κτλ).
Στην καινούρια θέση λοιπόν, οι Βεσιναίοι έφτιαξαν τα σπίτια τους, τα μαγαζιά τους και ότι άλλο ήταν χρήσιμο για την φτωχική ζωή τους. Η παράδοση λέει ότι τα ξύλα που χρησιμοποιήθηκαν για να φτιάξουν τα σπίτια τα έκοψαν από την γύρω περιοχή (Ράχη, Αγία Τριάδα, Τσελεκονιά και Αξαμπέλα).
Το χωριό στην νέα του θέση μεγάλωσε, βελτιώθηκε,έγινε κοινότητα το 1912, και ακολούθησε την μοίρα του μαζί με άλλα Καλαβρυτοχώρια.
Οι νεότερες γενιές υποστηρίζουν ότι τα Βρυτσούλια ήταν και είναι θέση ανθυγιεινή, γιατί δεν έχει ήλιο αρκετές ώρες και ακόμα είναι μια ρεματιά στην οποία σχηματίζονται ρεύματα αέρα και είναι εύκολα κανείς που κατοικεί εκεί να προσβληθεί από θανατηφόρες ασθένειες (πνευμονία,γρίππη κτλ κτλ).
Στην καινούρια θέση λοιπόν, οι Βεσιναίοι έφτιαξαν τα σπίτια τους, τα μαγαζιά τους και ότι άλλο ήταν χρήσιμο για την φτωχική ζωή τους. Η παράδοση λέει ότι τα ξύλα που χρησιμοποιήθηκαν για να φτιάξουν τα σπίτια τα έκοψαν από την γύρω περιοχή (Ράχη, Αγία Τριάδα, Τσελεκονιά και Αξαμπέλα).
Το χωριό στην νέα του θέση μεγάλωσε, βελτιώθηκε,έγινε κοινότητα το 1912, και ακολούθησε την μοίρα του μαζί με άλλα Καλαβρυτοχώρια.
Σχόλια