Αναρτήσεις

Παραδοσιακή Πολεοδομική - Αρχιτεκτονική του χωριού

-
Στο Ν.Αχαίας με το Π.Δ. της 18.11.1978 ΦΕΚ 594, τόμος Δ, κρίθηκαν παραδοσιακοί οικισμοί δύο χωριά, το Βεσίνι της επαρχίας Καλαβρύτων, και το Αλεποχώρι της Επαρχίας Πατρών. Το διάταγμα στηρίχθηκε στην όλη αρχιτεκτονική δόμησή τους, η οποία δίδει μια εικόνα, που συμβαδίζει με τη φυσιογνωμία του φυσικού και δομημένου τοπίου. 1. Σπίτια Τα σπίτια του χωριού μας είναι κατά κανόνα τετρακλινή, διώροφα ή ισόγεια,γραφικά, κτισμένα με ασβεστιοκονίαμα και πελεκητές πέτρες με πορτοπαράθυρα ξύλινα ορθογωνικά, που καταλήγουν πιο πολλά σε ημικυκλικές αψίδες, πέτρινες, με χαγιάτια (μπαλκόνια) και κατώγια. Οι στέγες τους είναι ξύλινες και τα παλιά χρόνια ήταν οι πιο πολλές αταβάνωτες, σκεπασμένες με ασβεστολιθικές ψιλές πλάκες. Όλες οι κατασκευές είναι δουλεμένες από δεξιοτέχνες και φημισμένους μαστόρους, από τα Λαγκάδια και την Ήπειρο και είναι απόλυτα προσαρμοσμένες στην ζωή των γεωργών και των κτηνοτρόφων. Τόσο ο ισόγειος χώρος όσο και ο πάνω από αυτόν, είναι διαμορφωμένοι κατά τέτοιο τρόπο ώστε να
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Βεσίνι, ο παραδοσιακός οικισμός

-
Το 1978, με Π.Δ. που δημοσιεύθηκε στο 594/13.11.1978 ΦΕΚ, τεύχος Δ,το ΒΕΣΙΝΙ χαρακτηρίσθηκε "Παραδοσιακός Οικισμός" με στοιχεία ΕΣΥΕ-13.2.113-01. Το 1977 έγινε διάνοιξη δρόμου 4 χιλ. από την Κοινότητα Πάου - 111/56 Εθνική οδό, προς τον Οικισμό (χωριό) με δαπάνη του αείμνηστου Στρατηγού Χρ.Ζαφειρόπουλου και των εκτός Βεσινίου διαμενόντων συμπολιτών μας. Το 1980 με έρανο μεταξύ των Βεσιναίων, και με την συμμετοχή στην δαπάνη της Δ.Ε.Η. ηλεκτροδοτήθηκε το παλαιό χωριό. Η διάνοιξη του δρόμου και η ηλεκτροδότηση αποτέλεσαν την αφορμή ώστε οι περισσότεροι Βεσιναίοι να επισκευάσουν και να ανακαινίσουν τα πατρογονικά σπίτια τους και τους καλοκαιρινούς (και όχι μόνο) μήνες αρκετοί να διαμένουν εκεί κοντά στον καθαρό αέρα και το υγιεινό κλίμα. Σήμερα έναν από τους δύο οικισμούς στον Νομό Αχαίας, που είναι επίσημα αναγνωρισμένοι από την Πολιτεία. Δυστυχώς, ο άλλος παραδοσιακός οικισμός του Ν.Αχαίας (Αλεποχώρι), εγκαταλήφθηκε από τους κατοίκους του. Πλέον αποτελεί διαμέρισμα του Δ.Δ. Πάο
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Η συγχώνεση της κοινότητας

-
Εικόνα
Το Μάιο του έτους 1959 οι κάτοικοι του χωριού μας, ύστερα από κοινή διαπίστωση που έκαναν, ότι είχαν οικονομική αδυναμία στην διάνοιξη κοινοτικού δρόμου από την εθνική οδό 111/56, στο Βεσίνι, πήραν την απόφαση να ζητήσουν από την Νομαρχία Αχαϊας την έγκριση μεταφοράς του χωριού σε μια από τις παρακάτω θέσεις : Αγ. Κωνσταντίνος, Ροζιάρι ή Ισιώματα, που όλα βρίσκονταν κοντά στην εθνική οδό. Η Νομαρχία αποδέχθηκε το αίτημα των κατοίκων και ύστερα από σχετικές μελέτες, που έκαναν οι Τεχνικές της Υπηρεσίες, κρίθηκε κατάλληλη η θέση του Αγ.Κωνσταντίνου για την μεταφορά του χωριού. Το 1960-61 άρχισαν οι πολεοδομικές μελέτες της Νομαρχίας για την ανακοικοδόμηση του νέου χωριού. Περί τα τέλη όμως του 1961 και ενώ οι μελέτες βρίσκονταν σε εξέλιξη, εμφανίστηκαν οι πρώτες παλινωδίες πολλών κατοίκων του χωριού οι οποίοι με σχετική αίτησή τους ζήτησαν την ακύρωση της πρώτης απόφασης και την έγκριση μεταφοράς σε άλλη θέση. Κατά την διάρκεια εξεύρεσης κάποιας αποδεκτής από όλους λύσης, οι κάτοικοι των
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Η μετακίνηση

-
Δεν γνωρίζουμε ακριβώς για πόσο χρονικό διάστημα έμεινε το χωριό στην θέση "Βρυτσούλια". Η μεταφορά του στην σημερινή θέση τοποθετείται μετά το 1700, με πιθανότερη χρονολογία το 1750μΧ. Για την μεταφορά του χωριού, οι τότε κάτοικοι επικαλέστηκαν διάφορες δεισιδαιμονίες, ότι δήθεν "κάποιο στοιχιεό κακοποιούσε τους ανθρώπους και πέθαιναν". Οι νεότερες γενιές υποστηρίζουν ότι τα Βρυτσούλια ήταν και είναι θέση ανθυγιεινή, γιατί δεν έχει ήλιο αρκετές ώρες και ακόμα είναι μια ρεματιά στην οποία σχηματίζονται ρεύματα αέρα και είναι εύκολα κανείς που κατοικεί εκεί να προσβληθεί από θανατηφόρες ασθένειες (πνευμονία,γρίππη κτλ κτλ). Στην καινούρια θέση λοιπόν, οι Βεσιναίοι έφτιαξαν τα σπίτια τους, τα μαγαζιά τους και ότι άλλο ήταν χρήσιμο για την φτωχική ζωή τους. Η παράδοση λέει ότι τα ξύλα που χρησιμοποιήθηκαν για να φτιάξουν τα σπίτια τα έκοψαν από την γύρω περιοχή (Ράχη, Αγία Τριάδα, Τσελεκονιά και Αξαμπέλα). Το χωριό στην νέα του θέση μεγάλωσε, βελτιώθηκε,έγινε κοινότητ
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Η παλαιά θέση

-
Τα πρώτα σπίτια που ήταν αγροτι και κτηνοτροφικά (καλύβια), φτιάχτηκαν στις τοποθεσίες Παλιοκάλυβα, Ισιώματα και Δραγατσούλα, απέναντι από την Ακρόπολη της αρχαίας Πάου (Σκουπίτσιου). Ιστορικά δεν έχει εξακριβωθεί πότε κατασκευάστηκαν. Τα σπίτια αυτά αποτέλεσαν κατά την παράδοση τον πρώτο οικισμό. Λίγο πριν το 1400, οι ελάχιστοι κάτοικοι μετέφεραν το χωριό πιο πάνω, στην θέση "Βρυτσούλια" και του έδωσαν το όνομα Βεσίνι.
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Η ονομασία

-
Εικόνα
(όπως φαίνεται το χωριό από την κορυφή της Αγίας Τριάδας) Το όνομα αυτό είναι ελληνόφωνο και προέρχεται από την αρχαία λέξη "βήσσα", που σημαίνει σύνδεδρο φαράγγι, κοιλάδα, δασωμένη χαράδρα, τόπος βαθύς μεταξύ δύο βουνών, στενή κοιλάδα μεταξύ λόφων πολύδενδρων, πλατειά χαράδρα. Η εξήγηση που δίνεται είναι αρκετά πειστική,γιατί η περιοχή Βρυτσούλια έχει όλα τα χαρακτηριστικά πλατειάς χαράδρας, η οποία σύμφωνα με την παράδοση ήταν γεμάτη από πυκνά και πανύψηλα δένδρα (βελανιδιές, πουρνάρες, γλαβουτσιές, σφεντάμια κτλ). Στην θέση αυτή οι κάτοικοι έχτισαν τα σπίτια τους και την Εκκλησία τους, που ήταν αφιερωμένη στην μνήμη του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου. Στις 8 Μαίου τιμούσαν τον Άγιο και πανηγύριζαν. Την ίδια εποχή, πολλοί Καραγκούνηδες (Σαρακατσαναίοι) ανέβαζαν τα καλοκαίρια τα κοπάδια τους πιο ψηλά, εκεί που είναι σήμερα το χωριό και ξεκαλοκαίριαζαν, γιατί η περιοχή ήταν δασωμένη με άφθονα νερά και δροσερό αέρα. Σε αυτό το μέρος οι καλοκαιρινοί αυτοί επισκέπτες έφτιαξαν αρχικά
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Γεωγραφικά

-
Εικόνα
Το χωριό Βεσίνι βρίσκεται στο Ν.Δ. της επαρχίας Καλαβρύτων και είναι χτισμένο κοντά στους πρόποδες του βουνού "Προφήτης Ηλίας" (υψόμετρο 1363μ). Είναι ανατολικο-μεσημβρινό,έχει υψόμετρο 950μ και καταλαμβάνει έκταση 9 τ.χλμ. Περιλαμβάνεται από μικρούς λόφους όπως της Αγ.Τριάδος (υψ 1000μ), Γαρδίσιου (υψ 800μ), Αγίου Πέτρου (υψ 827) και Μεγάλης Ράχης (υψ 944). Μέσα από το χωριό περνούν τρία ρέματα : Της Παλιόβρυσης ή Κονάκι ρέμα, της Εκκλησιάς και της Λάκκας. Όλα μαζί ενώνονται στον Κάκαβο με το χείμμαρο Μαγγανίσιου και σχηματίζουν το Βεσινέικο ποτάμι, το οποίο μαζί με άλλους παραπόταμους, χύνεται στον Αροάνειο ή Ρουφιά. Γειτονεύει με τα χωριά Δεχούνι, Σκούπι, Χόβολη, Νάσια και Βάχλια Αρκαδίας. Με τα πόδια απέχει από την Πάτρα μέσω Λεχουρίτικου βουνού 32 ώρες, από τον Πύργο 24, από Στρέζοβα 2, από Σοποτό 3, από Μαζέικα 5, και από Καλάβρυτα 8 ώρες. Με τον αυτοκινητόδρομο απέχει από την Πάτρα 101 χλμ, από την Τρίπολη 78, από τα Καλάβρυτα 65, από Πύργο 70, και από 111/56 Εθνική Οδ
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα